به قلم علی جوکار و به گزارش خبرگزاری خارگ آنلاین:گل بود به سبزه نیز آراسته شد
هرچقدر درباره توجه دولت ها به بخش های کوچک درآمدزابیشتر باشد کمتر نیاز به اشتغال زایی دارد . صیادی در کشورهای مدرن نظیر چین و ژاپن بصورت یک صنعت پویا و مولد در آمده است، حال آنکه ما سالهاست در حرفه صیادی رو به عقب هستیم و دیگر میشود به جرات گفت از صنعتی شدن فاصله گرفتیم.
جوکار با بیان اینکه:بارها درمورد آسیب ها و منافعی که صید صیادی دارد مطالبی رو عرض کردم ، اینکه هر شناور صیادی امکان اشتغال حداقل سه تا چهار نفر را مستقیم فراهم میکند و با احتساب حدود ۵۰ شناور صیادی با مجوز فقط ما در جزیره خارگ بطور میانگین ۱۷۰ نفر را مستقیم درگیر و منتفع از صیادی خواهیم داشت، با اشتغالی تقریبا پایدار و مسلما حمایت از صید و صیادی حمایت از هم صیاد هم مصرف کننده هست.
وی در ادامه با بیان اینکه:هنوز خواسته های صیادان در جزیره نظیر وام کم بهره و پمپ بنزین و مشکل یخسازی و صیدگاهها حل نشده یک مشکل جدید گریبان آنها را گرفت گران شدن سیصد درصدی بهای بنزین عملا به تعطیلی صیادی میانجامد حال دوستان لطف کردند و سهمیه ۴۰۰ لیتری برای هر شناور صیادی دقیقا با چه معیارهایی و با مشورت با چه کسانی تعیین شده است؟
جوکار در ادامه با بیان اینکه:با توجه به شرایط صیدگاههای اطراف جزیره که عملا نابود شدند صیادان مجبورند برای صید به نقاط دورتری بروندبه اتفاق بعد از جویا شدن میزان مصرف قایق ها میشود گفت بطور میانگین هر قایق بابت رفتن به صیدگاه حدودا یکصد لیتر برای رفتن نیاز دارد( بطور میانگین این میزان بین ۶۰ تا ۱۶۰ لیتر در هر رفت و برگشت متغیر است) آیا این ۴۰۰ لیتر کفاف چند روز صیادان است ؟ مبنا رو کدوم صیاد و کدوم شهر قرار دادن مسئولان ؟
و آیا رواست صیاد با سوخت ۳۰۰۰ تومانی کماکان همان قیمت قبل ماهی را عرضه کند؟ لطفا تجدید نظر کنید تا این قشر زحمت کش زیر بار مشکلات کمرش خم نشود، تجدید نظر کنید تا ماهی از سر سفره ها رخت برنبندد
این قشر نیاز به حمایت دارد این سهمیه و این روش آنها را نابود میکند
