اروپا میان زورگویی‌های واشنگتن و چندجانبه‌گرایی انتخاب کند

خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل - پیمان یزدانی: وزارت خارجه چین شنبه هفته جای با انتشار مقاله‌ای پیرامون کووید- ۱۹ ادعای مطرح از سوی آمریکا در خصوص هر گونه ارتباط میان این ویروس با پکن را قویاً رد کرد. در این مقاله، چین ۲۴ مورد ادعایی مطرح از سوی واشنگتن را رد کرده است. به دنبال اتهام زنی‌های آمریکا علیه چین، برخی گزارش‌ها از تمهیدات احتمالی واشنگتن برای مجازات پکن خبر می‌دهند. به گزارش شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان، دولت ترامپ در حال تدوین برنامه بلندمدتی است تا بر اساس آن چین را در جبهه‌های متعددی به بهانه شیوع همه‌گیری کرونا مورد تنبیه قرار دهد. منابع مختلفی درون دولت آمریکا اعلام کردند که تمایل زیادی برای استفاده از ابزارهای متعددی از قبیل تحریم‌ها، لغو تعهدات استقراضی واشنگتن و تنظیم سیاست‌های تجاری (جدید) وجود دارد تا از این طریق برای چین و هر فرد دیگری که آنها تصور می‌کنند در این راستا مسئول است، موضوع آشکار شود. برای بررسی بیشتر این موضوع، خبرگزاری مهر مصاحبه‌ای را با آقای «چانگ هوآ» (Chang Hua) سفیر چین در تهران به انجام رسانده که متن آن در ذیل آمده است. ۱- به نظر می‌رسد آمریکا در تلاش برای رسیدن به اِجماع علیه چین با تکرار این اتهام است که پکن اطلاعات صحیحی را در خصوص ویروس کرونا در اختیار جامعه بین الملل قرار نداده است. نظر شما در این باره چیست؟ انگیزه واقعی آمریکا از این اقدام چیست؟ آمریکا از بازی مقصریابی در موضوع کرونا دست بردارد * افراد خاصی در آمریکا با اهدف سیاسی در حرکت از مسیری بد به بدتر هجمه‌های رسانه‌ای را با تمام توان به چین وارد کرده تا بتوانند پکن را مقصر جلوه دهند؛ در حالیکه چین در زمینه انتشار اطلاعات کووید -۱۹ شفاف، آشکار و مسئولیت‌پذیر عمل کرده است. پکن این موضوع را پیشتر نیز در عملکرد خود به اثبات رسانده است. امیدواریم آمریکایی‌ها نیز بتوانند اطمینان یابند آنچه می‌گویند، انجام می‌دهند و یا حتی اطلاعاتشان در قبال مردم مسئولانه بوده و در گذر زمان نیز از آزمایش سربلند بیرون می‌آید. هنگامیکه در ۲۳ ژانویه (شهر) ووهان (اولین نقطه شیوع کرونا در چین) قرنطینه شد، تنها یک مورد رسمی ابتلاء به کرونا در آمریکا وجود داشت. زمانیکه آمریکا در دوم فوریه سال جاری میلادی مرزهای خود را بر چین بَست، ۱۱ مورد در این کشور گزارش شده بود. در ۱۳ ماه مارس یعنی زمانیکه آمریکا وضعیت اضطراری ملی را در این کشور اعلام کرد، ۱۲۶۴ مورد ابتلاء در این کشور مخابره شده بود. زمانیکه در ۱۸ آوریل ووهان از قرنطینه خارج شد، ۴۰۰ هزار مبتلا به کووید -۱۹ در آمریکا اعلام گردید. امروز بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر در آمریکا همراه با دست کم ۸۰ هزار مورد مرگ گزارش شده است. بر این اساس کمتر از ۱۰۰ روز طول کشید تا موارد ابتلاء به کرونا از یک نفر به یک میلیون نفر افزایش یابد. دولت آمریکا در این ۱۰۰ روز چه می‌کرد؟ رئیس سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد که هشدار صادره از سوی چین برای همه کشورهای جهان به یک اندازه شفاف بود رئیس سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد که هشدار صادره از سوی چین برای همه کشورهای جهان به یک اندازه شفاف بود. چگونه است که برخی کشورها واکنش‌های مناسب و اقدامات مؤثری را در این زمینه انجام دادند؛ اما آمریکا در این خصوص ناکام ماند؟ مقصر جلوه دادن دیگران نمی‌تواند مشکلات شخصی را حل و فصل کرده و جان‌های از دست رفته را بازگرداند. به واقع امیدواریم آن‌دسته از سیاست‌مداران آمریکایی که به شدت بر بازی مقصریابی متمرکز شده اند، تغییر رویه داده و بر مبارزه با کرونا در داخل آمریکا تمرکز کنند تا اینکه جان افراد بیشتری نجات یافته، سلامتی و امنیت آنها از حمایت بیشتری برخوردار شود. اروپا و سایر کشورها میان زورگوئی‌های واشنگتن و چندجانبه‌گرائی انتخاب کند ۲- اگر آمریکا و متحدان این کشور بتوانند علیه چین به اجماع برسند، چه تبعاتی در انتظار پکن خواهد بود؟ * آمریکا هم بر متحدین خود و هم بر سایر کشورها فشار می‌آورد. در واقع، آمریکا از آنها می‌خواهد تا در بی‌آبروکردن چین با این کشور همدست شوند. همانطور که همه ما نیز می‌دانیم، آمریکا مطابق با نیاز سیاسی خود در داخل این کشور مکرراً از پذیرش واقعیت‌ها خودداری می‌کند تا بتواند تقصیرها را به گردن سایرین بیندازد. اروپا و دیگران نه میان چین و آمریکا، بلکه بین دروغ‌ها و واقعیت‌ها، میان زورگویی‌های یکجانبه و همکاری‌های چندجانبه باید انتخاب کنند. انجام چنین انتخابی آسان است و کشورهای زیادی نیز در عمل به این کار مبادرت ورزیده اند. چین در همبستگی و همکاری برای مقابله با شیوع کرونا همواره در کنار سازمان ملل، سازمان جهانی بهداشت و دیگر کشورها ایستاده است و هر کمکی که میسر باشد را نیز ارائه کرده است؛ در حالیکه آمریکا در نقطه مقابلِ اکثریت قاطع جامعه بین المللی قرار دارد. ۳- آیا به نظر شما میان این ادعاها با راهبرد کلان آمریکا در مهار چین به عنوان رقیب مهم خود رابطه‌ای وجود دارد؟ * توسعه روابط چین- آمریکا طی ۴۰ سال گذشته اثبات کرده است که پکن و واشنگتن از همکاری با یکدیگر متنعم شده و در صورت مقابله متضرر شده اند. روابط میان دو کشور بسیار فراتر از مناسبات دو جانبه بوده و برای صلح، امنیت، ثبات و پیشرفت در جهان حائز اهمیت است. درحالیکه روابط میان چین و آمریکا با دیگران در نقطه حسّاسی قرار دارد، پکن همواره جانب همکاری را در پیش گرفته و امیدواریم واشنگتن نیز در این مسیر به ما بپیوندد. کمک‌های متقابل ایران و چین طی دوران بحران کرونا نشان از عمق دوستی میان دو کشور است ۴- همکاری میان ایران و چین در مبارزه با کرونا را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ توانمندی‌های ایران و زیرساخت‌های درمانی آن در این مسیر چگونه است؟ * در ارتباط با مبارزه با ویروس کرونا، همبستگی و کمک‌های متقابل میان ایران و چین به وضوح نشان دهنده دوستی عمیق میان دو کشور و دو ملت است. مسئولان بلندپایه ایران و چین ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند. «شیء جین‌پینگ» رئیس جمهور چین و حسن روحانی رئیس جمهور ایران (طی این مدت) گفتگوهای تلفنی داشته و نامه هائی را با یکدیگر مبادله کرده اند. «وانگ ئی» و «محمد جواد ظریف» وزرای خارجه چین و ایران نیز تا کنون در چندین نوبت با یکدیگر تماس تلفنی داشته اند. ایران در برهه حساس مقابله چینی‌ها با ویروس کرونا، اولین کشوری بود که با ما به ابراز همدردی پرداخت و کمک‌های مادی را نیز برای چین ارسال کرد. ما همواره این اقدام ایران را به یاد خواهیم داشت همواره ابراز همدردی و کمک ایران به چین پس از شیوع کرونا را به یاد خواهیم داشت. پس از شیوع بیماری در ایران دولت و نهادهای متعددی در چین، دست یاری و کمک به سوی ایران دراز کردند. همه گیری کرونا مشکلات مقطعی را برای همکاری‌های دوجانبه ایجاد کرد؛ اما هرگز نمی‌تواند موجب قطع روابط میان دو کشور شود. این بیماری تمام می‌شود و در این راستا کمک‌های دوجانبه در دوران شیوع ویروس مذکور قطعاً به تحکیم و شراکت راهبردی هر چه بیشتر و جامع میان دو کشور منتهی خواهد شد. خوشحالیم که می‌بینیم تحت هدایت دولت ایران و با وجود همبستگی و پاسخ قاطعانه مردم ایران، تمهیدات و اقدامات اتخاذ شده در این کشور در حال بروز نتایج مطلوبی بوده به نحوی که منحنی گسترش کرونا در حال افول است. مسئولان سازمان جهانی بهداشت هم ضمن تقدیر از واکنش ایران، اعلام کرده اند که مقامات بخش سلامت و کارمندان حوزه بهداشت و درمان به سختی در تلاشند تا این بیماری را مهار کرده و انسان‌های زیادی را نجات دهند. دولت ایران نیز با بسیج نظام قدرتمند ملی بهداشت و توانمندی‌های مدیریت بحران به نابودی این ویروس کمر همت بسته اند. در عصر پسا کرونا جهان چگونه خواهد بود؟ ۵- بسیاری معتقدند که تغییرات اساسی در نظم جهانی ِ دوران پساکرونا به وجود خواهد آمد. ارزیابی شما از این موضوع چیست؟ * نظم بین المللی همواره در حال تغییر در راستای حصول منافع مشترک و خواستگاه بشتریت است. نظم جهانی کنونی پس از جنگ جهانی دوم ایجاد و بر سازمان ملل همراه با چندجانبه گرایی به عنوان هنجار اساسی آن استوار است؛ بنیان خود را بر صلح، ثبات و توسعه مشترک جهانی بنا نهاده، رویه صلح، توسعه و همکاری بُرد-بُرد در عصر ما را در پیش گرفته و باید توسط جامعه جهانی مورد قبول و تکریم باشد. شیوع کووید -۱۹ این موضوع را برای همه کشورها آشکار ساخت که بشریت با یکدیگر سعود و سقوط خواهند داشت. با شیوع کرونا این موضوع آشکار شد که کشورها تنها با همبستگی و همکاری می‌توانند تعصبات را از میان بُرده و در واکنش به کرونا به هم‌افزائی برسند. اما اینکه در عصر پسا کرونا جهان چگونه خواهد بود، برخی می‌گویند که جهان دیگر به گذشته برنمی گردد. من معتقدم که این اپیدمی نه تنها محتوای جهانی صلح و توسعه را تغییر نخواهد داد؛ بلکه روند تاریخی چندقطبی گرایی، جهانی‌سازی و آرزوی بشریت برای تمدن و پیشرفت را هم متوقف نخواهد کرد. ۶- آیا میان تصمیم اخیر آمریکا برای خارج کردن سیستم دفاع هوایی و موشکی پاتریوت از عربستان و تلاش‌های واشنگتن برای به خطر انداختن مسیر انرژی از غرب آسیا- که اقتصاد چین به دلیل نفتِ مورد نیاز خود به شدت به آن وابسته است- رابطه‌ای وجود دارد؟ * به عنوان واردکننده و مصرف کننده بزرگ انرژی در جهان، چین امیدوار است تا بازار انرژی بین المللی به ثبات خود ادامه دهد. اعتماد دوجانبه میان ملت‌ها و تعامل نزدیک منافع از طریق همکاری‌ها، ضمانت‌های قابل اعتمادی برای امنیت به شمار می آیند؛ درحالیکه بازدارندگی نظامی نمی‌تواند تضمین‌های این‌چنینی را ارائه دهد. در ارتباط با امنیت منطقه‌ای در غرب آسیا باید بگویم که چین در امنیت و ثبات غرب آسیا مطابق با قطعنامه‌های سازمان ملل و تمایلات کشورهای منطقه مشارکت داشته است. چین سازنده صلح، ارتقا دهنده ثبات و مشارکت کننده در توسعه غرب آسیا بود، است و خواهد بود.