به گزارش خبرنگار مهر، در این کارگاه «پدیدارشناسی و کارکرد آن» مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.
دبیر کارگاه شعر آهنگ دیگر عصر سه شنبه در این کارگاه نخست با اشاره به «پیشینه مکتب ژنو» در ادبیات جهان گفت: مکتب ژنو در دهه ۱۹۵۰ بنا بر نظریات پدیدار شناختی «هوسرل» پی‌ریزی شد.
غلامرضا ابراهیمی افزود: این مکتب با آثار بزرگانی چون «ژرژپوله بلژیکی، ژان‌پی‌یر ریشار فرانسوی و ژان‌ژاک روسوی سویسی» به عرصه نقد ادبی روی نهاد.
وی عنوان کرد: پدیدارشناسی به‌جای پدیده‌های عینی و ابژه‌ها، پدیدارها و سوبژه‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد، در واقع در پدیدارشناسی جهان و پدیده‌های بیرونی مدنظر نیست، بلکه نویسنده به خلق جهانی تازه و تجربه‌گرا که ساخته ذهن شاعرانه اوست، می‌پردازد.
وی اضافه کرد: با توجه به مکتب پدیدار شناسی، زندگی‌نامه نویسنده و محبوبیت و زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کند، بی‌اهمیت و ارجاع «بیرون‌متنی» محسوب می‌شود، بلکه آنچه اهمیت دارد ارجاع «درون‌متنی» و آگاهی نویسنده بوده که بی تاریخ، یگانه و استعلایی است.
وی خاطرنشان کرد: از دیدگاه «هوسرل» ما همواره شاهد دو «مَن» با عنوان «شناسا» و «نویسا» هستیم؛ که با توجه به رهیافت‌های نشانه‌شناسی و معناشناسی، فهم نویسنده و شعور خواننده را به هم گره میزند.
شاعر و منتقد هم استانی اضافه کرد: در متن ادبی خواننده نمی‌تواند به پدیده‌های متن آن‌طور که هستند آگاه شود، اما می‌تواند با نشانه‌ها، پدیدارها و موتیف‌های متن آشنا گردد و صدای نویسنده را بشنود.
ابراهیمی با اشاره به «کارکرد نظریه پدیدار شناسی» گفت: در پدیدارشناسی مجموعه‌ای از دال‌های زبانی و غیر زبانی ما را به سوی مدلول‌ها رهنمون می‌سازند؛ خواننده از راه نشانه‌شناسی، به ساحت گسترده معنا راه پیدا می‌کند.
دبیر کارگاه شعر آهنگ دیگر اضافه کرد: تفاوت عمده پدیدارشناسی نوین» با «پدیدار شناسی سنتی» در این است که در پدیدارشناسی نوین، از ظاهر پدیده‌ها به درون آن‌ها راه نمی‌جوییم، اما در سنتی و عرفانی خواننده ظاهر را آئینه نمای حقیقت باطن دانسته و از دریچه بیرون به واقعیت برون نظر افکنده و به ادراک و التذاذ معنا می‌رسیم.
در بخش دوم این نشست، بعد از معرفی منابع آموزشی از شعر ایران و جهان و استان بوشهر به نقد و تحلیل غزلی نوکلاسیک اثر «سکینه ماحوزی» از اهرم تنگستان پرداخته شد که در کنار روایت مندی، زبان صمیمی و عاطفه غنی، از عدم فرم و ساختار، عینیت‌گرایی و وحدت اندام وار در متن اشاره شد.
در پایان کارگاه هر یک از شاعران هم استانی «بهرادباغبانی‌نیک، سجاد ندومی، یوسف جمالی، محمد ابراهیمی، ریحانه فیروزی و اسماً سادات رنجبریان» آخرین اشعار خود را در حوزه کلاسیک، نو و گویشی قرائت کردند و در مورد آنان به تحلیل و بررسی نشستند.
